Σελίδες

Σάββατο 20 Ιουνίου 2009

Ο ΑΝΑΠΟΔΟΣ

Ο ΑΝΑΠΟΔΟΣ 11
Όλα μου φταίνε σήμερα... Είπα να μη κατέβω κάτω στο καφενείο, γιατί με κάποιον θα μαλώσω πάλι! Αλλά δεν με αφήνει η τύχη μου ήσυχο. Στην αυλίτσα μου είπα να κάτσω λίγο, να ξεκουραστώ.
Τι το 'θελα; Ακούω έναν πυροβολισμό… Κρακ – κρακ – κρακ, τα σκάγια πάνω στο στέγαστρο της βεραντούλας μου, εκεί που καθόμουνα δηλαδή ρε φίλε, πάνω απ' το κεφάλι μου! Όρε Παναγιά μου τι έπαθα… Ρε τι γίνεται εδώ, θα μας φάνε ρε… Πάγωσα φίλε μου! Μέχρι να συνειδητοποιήσω τι γίνεται, δεύτερος πυροβολισμός! Τρελάθηκα. Βγαίνω έξω στο δρόμο και αρχίζω να φωνάζω σαν τρελός, να βρίζω άσχημα, μήπως και εμφανιστεί ο Ράμπο. Καπνός έγινε ο τύπος, ούτε που τον είδα. Γύρισα όλο το οικοδομικό τετράγωνο, πουθενά. Ρε, παλάβωσε ο κόσμος. Μπα, γι' αυτό δεν φταίει η φτώχεια που αντιμετωπίζουμε τον τελευταίο καιρό, αυτή είναι άλλου είδους τρέλα, ο άνθρωπος βγήκε για κυνήγι μέσα στα σπίτια, μέσα σε κατοικημένη περιοχή, είναι τελείως παλαβός αυτός, δεν μπορώ άλλο… Πάω να ποιώ τα χάπια μου.

Ο ΑΝΑΠΟΔΟΣ

Ο ΑΝΑΠΟΔΟΣ 10
Αμάν… Θα με κλείσουνε μέσα σήμερα... Τι κάνεις ρε παλιάνθρωπε; βρήκες ευκαιρία τώρα που βρέχει πολύ και αδειάζεις τον βόθρο σου στο δρόμο; Οργανωμένος, με την αντλιούλα σου... Τι να σου πω ρε, τι να σου πω. Ντροπή σου.
Θα μας φάνε τα σκουλήκια καημένε! Βλέπεις ρε φίλε, Βλέπεις τι γίνεται; Καλά που ήρθες, θα τον πλάκωνα τον… Και θα με κλείνανε και μέσα. Α! Να χαθούνε... Μετά μου λες να είμαι ήρεμος, πως να ηρεμήσω μ' αυτά που βλέπω; Μη με λες λοιπόν ανάποδο και στρημένο. Πάμε ρε φιλαράκο να φύγουμε, πάμε γιατί τρελάθηκα πάλι. Τι είναι αυτό ρε, τι μυαλά κουβαλάνε μερικοί άνθρωποι; Άλλοι σκοτώνονται να προστατεύουν το περιβάλλον που λέμε και άλλοι με άνεση το στολίζουν με τις βρωμιές τους και μέσα στον δρόμο, μπροστά στο σπίτι τους. Θα μου στρίψει σήμερα, πάω να αράξω στο σπιτάκι μου, δεν μπορώ άλλο…

Ο ΑΝΑΠΟΔΟΣ

Ο ΑΝΑΠΟΔΟΣ 9
Στο προαύλιο του δημαρχείου, ξέρεις πίσω από το κτήριο, στην καντίνα. Όρε τι γίνεται, χαμός! Ότι παραπληροφόρηση θέλεις, εκεί θα την βρεις. Μη διαβάζεις εφημερίδες ρε κορόϊδο, γιατί να κουράζεις τα μάτια σου; Εκεί να πηγαίνεις, να τα μαθαίνεις όλα από πρώτο χέρι! Κόσμος πάει κι έρχεται εκεί, όπως λέει και το λαϊκό άσμα. Εκεί, μορφώνεσαι. Εκεί, μαθαίνεις. Εκεί πηγαίνεις γνωστικός και φεύγεις τρελός. Αν θέλεις κάτι να το μάθει όλη η πόλη, δεν χρειάζεται να κουράζεσαι, πέταξε το εκεί μέσα, (και ας είναι μπαρούφα) και σε πολύ λίγες ώρες το έμαθαν όλοι! μεγαλείο η κατάντια μας! Γέλασα σήμερα, τι, όλο θα συγχύζομαι;

Ο ΑΝΑΠΟΔΟΣ

Ο ΑΝΑΠΟΔΟΣ 8
Ήταν καλή η ημέρα μου σήμερα.
Τίποτα δεν με σύγχυσε, έως την στιγμή που γυρίζοντας στο σπίτι μου, πήγαν να με φάνε τα σκυλιά.
Μιά συμμορία δηλαδή από πέντε-έξι αδέσποτα, είχαν στήσει μπλόκο στη γειτονιά μου και όποιος περνούσε δηλαδή, επίθεση! Κάποιος πρέπει επί τέλους να κάνει κάτι ρε φίλε, αλλά αυτό που με εκνευρίζει, είναι ότι όλοι θέλουν ένα σκυλί μικρό, αλλά μόλις μεγαλώσει, το βαριόνται και το αμολάνε στο δρόμο! Ναι, έτσι κάνουν, λες και είναι κάποιο παιχνίδι που δεν θέλουν να ξαναπαίξουν μαζί του και το πετάνε. Τι κάνεις ρε άνθρωπε; Γιατί ρε ανεγκέφαλε; Καλά, την παλιά σου ντουλάπα, την πετάς όπου βρεις, ακόμα και στη μέση του δρόμου... Και το σκυλάκι ρε; Δεν το λυπάσαι το καημένο; Άντε γιατί τα πήρα τώρα...

Ο ΑΝΑΠΟΔΟΣ

Ο ΑΝΑΠΟΔΟΣ 7
Τα στραβά και τα ανάποδα, με τρελαίνουνε. Έχω δίκιο ρε φίλε, δεν μπορείς να έρχεσαι από πάνω φορτωμένος με ψώνια, ψωνάρα, λες και δεν υπάρχουν μαγαζιά στην πόλη μας! Αλλά έτσι είναι, τα χοντρά, τα ακουμπάς αλλού... Όταν θέλεις ένα κουτάκι σπίρτα όμως, τρέχεις στο μαγαζάκι της γειτονιάς και όταν το βρεις κλειστό, γιατί ίσως να πήγε για την ανάγκη του ο άνθρωπος, για πέντε λεπτά, νευριάζεις και βρίζεις. Αν δεν ξανά ανοίξει, γιατί εσύ και κάποιοι όμοιοι σου θα τον αναγκάσετε, τότε τι θα κάνεις ρε έξυπνέ; Θα τον σκοτώσεις ξανά;… Κάτι τέτοια κάνετε και θα περπατάμε δύο και τρία χιλιόμετρα να βρούμε τσιγάρα, ή μία ζάχαρη, για να γλυκάνουμε τον πικρό καφέ που πίνουμε τον τελευταίο καιρό!
Τι σκέπτεσαι; Δίκιο δεν έχω; Να γιατί δεν γουστάρω να βγαίνω έξω από το σπίτι μου, για να μη βλέπω αυτές τις αναποδιές.
…Και μετά λέτε εμένα ανάποδο.

Ο ΑΝΑΠΟΔΟΣ

Ο ΑΝΑΠΟΔΟΣ 6

Α! δεν ξέρεις… Σήμερα γέλασα λίγο. Μ' αυτούς ντε, που κάθε μέρα εκλέγουν και έναν καινούργιο Δήμαρχο μέσα στα καφενεία… Την μιά μέρα εκλέγουν αυτόν, την άλλη τον απορρίπτουν, "κρίμα τον φουκαρά", εκλέγουν άλλον!

Α! είναι και κάποιοι, που ανησυχούν γιατί δεν ξέρουν με ποιόν να κατέβουν στις εκλογές. Δεν τους ενδιαφέρει βλέπεις να βρουν κάποιον καλό, αλλά να είναι σίγουρα μέσα, δηλαδή στη διοίκηση. Και αναρωτιέμαι, μήπως δεν ξέρουν τι θέλουν; Αλλά μάλλον ξέρουν…

Καθίστε ρε παιδιά, από τώρα; Νωρίς δεν είναι;

Ρε φίλε, αυτοί έχουν χάσει τον ύπνο τους από τώρα! Ρε, δεν το πιστεύω, μήπως όμως οι άνθρωποι ενδιαφέρονται πραγματικά για τον τόπο και τους αδικώ; Λες;

Ευτυχώς δεν συγχύστηκα σήμερα, προβληματίστηκα!

Τετάρτη 29 Απριλίου 2009

Ο ΑΝΑΠΟΔΟΣ

Ο ΑΝΑΠΟΔΟΣ 5
Πάλι συγχύστηκα σήμερα... Βγήκα στη βεράντα μου να πιω το καφεδάκι μου, καθότι καλή μέρα και τι βλέπω, τις προ άλλες, κάποιο συνεργείο του Δήμου, επισκεύασε μια μικρή διαρροή νερού απέναντι από το σπίτι μου και είχε αφήσει έναν κώνο, σαν αυτούς που χρησιμοποιεί η τροχαία, ξέρεις... Βλέπω έναν τύπο λοιπόν, σταματάει με το αυτοκίνητο του, κοιτάει δεξιά, κοιτάει αριστερά, "εγώ φυσικά δεν φαινόμουνα", ανοίγει την πόρτα του αυτοκινήτου του, παίρνει τον κώνο, τον πετάει στο πίσω κάθισμα, το γκαζώνει και φεύγει!

Δεν τον πρόλαβα. Γιατί ρε φίλε; Τι θα τον κάνεις τον κώνο; Γιατί αφήνεις την λακουβίτσα εκτεθειμένη; Γιατί ρε αθεόφοβε; Ο επόμενος που θα περάσει πως θα προφυλαχτεί;… Επί τέλους δεν υπάρχει κάποιος να σου βάλει λίγο μυαλό; Ποιος θα φταίει μετά ρε άνθρωπε αν κάποιος χτυπήσει; Τα νεύρα μου!

Ο ΑΝΑΠΟΔΟΣ

Ο ΑΝΑΠΟΔΟΣ 4

Τι να πω ρε παιδί μου, όλα στραβά μου πάνε σήμερα, δεν μπορώ να ησυχάσω, τα νεύρα μου. Μήπως πρέπει να πάω σε κανένα γιατρό; Αυτή η γειτόνισσα μου, είναι και νέα γυναίκα σαν τα κρύα τα νερά… Γιατί κορίτσι μου; Γιατί δεν κατεβαίνεις από το αυτοκίνητο; Γιατί πετάς την σακούλα με τα σκουπίδια από το παράθυρο του αυτοκινήτου σου; Αφού δεν ξέρεις καλό σημάδι, πάλι έξω από τον κάδο την έριξες, τι θα γίνει με εσένα; Δεν ταΐζεις και τα σκυλιά της γειτονιάς σου… Φαντάζεσαι που θα την φτάσουν τη σακούλα σε λίγο; Θα μας φάει η βρώμα πια, για όνομα του θεού, μη με αναγκάζεις να βρίσω πάλι.

Ο ΑΝΑΠΟΔΟΣ

Ο ΑΝΑΠΟΔΟΣ 3

Προχθές πήγα στο Δημοτικό συμβούλιο. Στα διαλείμματα να δεις τι γίνεται! Πηγαδάκια στην αυλή από άσχετους φωστήρες που έχουν για όλα λύσεις, αλλά δεν τις λένε, θα είναι φαίνεται πολύ σπουδαίες, σαν αυτούς και τις κρύβουν! Άντε να μη ανοίξω πάλι το στόμα μου, άντε γιατί φρικάρω με κάτι τέτοια και μετά με λέτε ανάποδο. Πήγαινε σπίτι σου αγόρι μου και άσε τον λαό. Πιο λαό της πόλης μας; αυτός δεν κοιμάται, ήταν ξύπνιος και έβλεπε, είναι ξύπνιος και βλέπει. Κουφός δεν είναι, ακούει!

Δευτέρα 27 Απριλίου 2009

Κυριακή 26 Απριλίου 2009

Ο ΑΝΑΠΟΔΟΣ

Ο ΑΝΑΠΟΔΟΣ

Εχθές πήγα στο γνωστό καφενείο της γειτονιάς μου να πιω ένα πικρό καφεδάκι να ηρεμίσω. Τι το ήθελα, συγχύστηκα πάλι. Ήταν εκεί αυτός ο γκρινιάρης γείτονας μου. Με τίποτα δεν είναι ευχαριστημένος αυτός

ο άνθρωπος. Τώρα του έφταιγε το παρκαρισμένο αυτοκίνητο πάνω στο πεζοδρόμιο στη λεωφόρο Αρτέμιδος έξω από το καφενείο. Εκεί... Δίπλα στην τράπεζα. Τι σε ενοχλεί εσένα ρε άνθρωπε; επειδή δηλαδή δημιουργεί λίγο πρόβλημα στη κυκλοφορία, επειδή ο ιδιοκτήτης του το βάζει κάθε μέρα επιδεικτικά εκεί; Στο κάτω κάτω της γραφής Δημοτικός σύμβουλος είναι. Εξουσία. Κάνε μας τη χάρη, άσε να πιω το καφεδάκι μου.

Ο ΑΝΑΠΟΔΟΣ

Ο ΑΝΑΠΟΔΟΣ

Αφού μόλις περάσει το συνεργείο του Δήμου και καθαρίσει ένα σημείο που κάποιοι ανεγκέφαλοι γείτονες σου το κατάντησαν σκουπιδότοπο, την ίδια στιγμή, άντε την επόμενη μέρα, το ξαναγεμίζουν κάποιοι άλλοι, με νέα άχρηστα αντικείμενα. Γιατί φωνάζεις ρε φίλε; γιατί διαμαρτύρεσαι κυρά μου; Κυνήγησες κάποιον που είδες; όχι βέβαια, γιατί να χαλάς τη ζαχαρένια σου, γιατί να σκοτίζεσαι, μόνο να φωνάζεις ξέρεις.

Α! να χαθείς πια σε βαρέθηκα, όλα από τους άλλους τα περιμένεις. Βγες έξω από το σπίτι σου μετά τις διακοπές των εορτών να δεις πόσους νέους σκουπιδότοπους θα δημιουργήσουν κάποιοι άλλοι έξυπνοι, καμάρωσε τους αντί να τους κράξεις και μετά βγες και φώναξε πάλι. Σα δε ντρέπεσαι!

Καλές γιορτές